Het gerechtshof geeft in de uitspraak aan dat uit de wetsgeschiedenis bij artikel 7:629a BW volgt, dat de verplichting tot overlegging van een deskundigenoordeel niet geldt bij een kort geding.
Praktijk
Desondanks komt het met enige regelmaat voor dat kantonrechters de vordering in kort geding afwijzen (niet -ontvankelijk verklaren) vanwege het ontbreken van een deskundigenoordeel.
Voorbeeld
Jan is ziek, maar zijn werkgever is het hier niet mee eens en laat Jan oproepen bij de bedrijfsarts. De bedrijfsarts oordeelt dat Jan voorlopig niet kan werken. Ondanks dit gegeven, besluit Jan zijn werkgever geen loon meer te betalen. Jan wordt hierdoor genoodzaakt om een kort geding te starten. Hij krijgt immers geen inkomen meer.
De kantonrechter wijst de vordering van Jan echter af (verklaart Jan niet-ontvankelijk), omdat hij geen deskundigenoordeel van het UWV overlegd heeft. De kantonrechter geeft in het vonnis aan dat dit op grond van artikel 7:629a BW lid 1 verplicht is. Het deskundigenoordeel moet bij de dagvaarding overlegd worden. De achterliggende gedachte van het wetsartikel is, te voorkomen dat de rechter onnodig wordt belast met geschillen over ziekte.
Hoger beroep
Gelet op de uitspraak van het gerechtshof, is het dus zinvol om hiertegen hoger beroep in te stellen of uit praktisch oogpunt toch een deskundigenverklaring te overleggen in de procedure in eerste aanleg. Mits het mogelijk is om te wachten op de afgifte van het deskundigenoordeel. Hier gaat soms enige tijd overheen.